Een gat... deel: 1

Ik strek m’n been en laat hem terugveren tot ik het steentje door de lucht zie vliegen.

Maar tot m’n verbazing, hoor ik geen plok.

Ik loop naar de plek toe waar hij zou landen.

Het mos knispert onder m’n voeten.

Ik wil doorlopen, maar de weg onder m’n voeten stopt.

Ik kijk naar beneden en zie dat ik voor een diep gat sta.

Hoe kan die hier nou komen? Vraag ik me af.

Ik loop er voorzichtig omheen.

Maar toch glijd ik uit omdat er nog dauw op het mos ligt.

Onder m’n voeten verschijnt een soort glijbaan .

Aan het glijden lijkt geen eind te komen.

Na een minuut of twee beland ik met een bons op de grond.

Ik wil opstaan, maar in de lichtstraal van boven zie ik een op mij gerichte speerpunt.

‘Ops staans ens mees lopens!’ klinkt een zware stem.   

Er komt nog een vervolg!

Wat vind je van dit verhaal? 

Laat het hiernaast weten. ->